Ο εκσυγχρονισμός του εργατικού δικαίου είναι αναγκαίος λόγω της 4ης βιομηχανικής επανάστασης και της ψηφιοποίησης. Το νέο εργατικό νομοσχέδιο το επιχειρεί με διατάξεις που είναι καταρχήν θετικές.
Κατά την άποψή μου, αυτές έχουν περιθώρια βελτίωσης. Καταθέτω τις προτάσεις μου που προκύπτουν από την επιστημονική μου γνώση και επαγγελματική μου εμπειρία από την ενασχόλησή μου με το εργατικό δίκαιο, αλλά και βιωματικά σ’ ό,τι αφορά τη νέα γενιά. Εκτιμώ ότι λειτουργούν και ως ασφαλιστικές δικλείδες για την απρόσκοπτη εφαρμογή των διατάξεων του υπό διαβούλευση εργασιακού νομοσχεδίου και στοχεύουν στο να είναι επωφελείς για την παράταξή μου. Εκτός των άλλων, πιστεύω βιωματικά ότι το νομοσχέδιο αυτό έχει και ένα στοίχημα να κερδίσει. Την ικανοποίηση της κοινωνικής απαίτησης της νέας γενιάς για δημιουργία νέων θέσεων εργασίας καλά αμειβόμενων με βιώσιμο τρόπο.
Ειδικότερα, η τήρηση του νόμιμου και συμβατικού ωραρίου εργασίας του εργαζόμενου έχει μεγάλη σημασία για αυτόν. Η θεσμοθέτηση της ψηφιακής κάρτας εργασίας είναι πραγματικά ένα εργαλείο για την κατοχύρωσή του. Αλλά και η δυνατότητα διευθέτησης του χρόνου εργασίας, ύστερα από αίτηση του εργαζόμενου, θα μπορούσε να αποβεί θετική για αυτόν.
Ωστόσο, η σχέση εργοδότη – εργαζόμενου εμπεριέχει έντονα το στοιχείο της εξάρτησης και συνακόλουθα δεν είναι ισότιμη. Επομένως, για να λειτουργήσουν οι διατάξεις του νομοσχεδίου απρόσκοπτα προς όφελος του εργαζόμενου είναι αυτονόητη η ελαχιστοποίηση των δυνατοτήτων καταστρατήγησής τους.
Η ενίσχυση των ελεγκτικών μηχανισμών αποτελεί ένα δυνατό μέσο για την επίτευξη του σκοπού αυτού. Το νέο εργασιακό νομοσχέδιο αναβαθμίζει την Επιθεώρηση Εργασίας σε Ανεξάρτητη Διοικητική Αρχή, Όμως, κατά την επιστημονική μου κρίση, χρειάζεται να ενισχυθεί με προσωπικό και υλικοτεχνική υποδομή.
Επιπρόσθετα, σ’ ό,τι αφορά την καταγγελία της σύμβασης εργασίας που κρίνεται άκυρη και καταχρηστική και τη δυνατότητα επιλογής είτε από τον εργαζόμενο είτε από τον εργοδότη ανάμεσα στην επαναπρόσληψη ή τη λήψη πρόσθετης αποζημίωσης, θα ήταν θετικό να τεθούν πρόσθετες ασφαλιστικές δικλείδες. Και τούτο, προς αποφυγή καταστρατήγησής της με τη «νομιμοποίηση» έναντι κάποιων μισθών της παράνομης και καταχρηστικής απόλυσης και της κατάργησης στην πράξη δικαστικών αποφάσεων.
Παράλληλα, η τηλεργασία ήρθε στη ζωή μας λόγω COVID-19, για να μείνει. Το νέο εργασιακό νομοσχέδιο θεσπίζει το δικαίωμα της αποσύνδεσης του εργαζόμενου και της παροχής σε αυτόν από τον εργοδότη του κατάλληλου εξοπλισμού. Επιπλέον, θα πρότεινα την εισαγωγή των «τεκμηρίων τηλεργασίας» για το μέγιστο αριθμό τηλεργαζόμενων σε μία επιχείρηση, αλλά και την επικαιροποίηση της έννοιας του εργατικού ατυχήματος καθώς την υπαγωγή στις επαγγελματικές ασθένειες των νοσημάτων που σχετίζονται με τις συνθήκες παροχής εργασίας.
Καταλήγοντας, η ασφάλεια και η εργασιακή ειρήνη είναι ζητούμενο και του εργαζόμενου και του εργοδότη. Για το λόγο αυτό, το εργασιακό νομοσχέδιο εύλογα θα πρέπει να θέσει σε λειτουργία εκείνες τις ασφαλιστικές δικλείδες που θα εμπεδώνουν τις δέουσες σχέσεις ασφάλειας μεταξύ των δύο μερών.
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "Το Παρασκήνιο", στις 29/05/2021